Hangisi Ölmektir

Baharın ve yazın arasından
Kışın tam ortasına düşmek
Bu olsa gerek

Hayat
Bir yüreğin taşıma sınırlarını üstümde denerken
Ve acıyan yanlarımı hiçe sayarken
Ah demiyorsam
Kaderin fanusunda, oksijensiz kalmışlığımdan
Anlatmıyorsam
Sevdasal uykularınızdan uyanmamanız
Ve bakmıyorsam bakamıyorsam gözlerinize
İçinde ki ateşten yanmamanız içindir

Oysa dilimin üstünde binlerce söz arken
Gözlerimin arkasında köz gibi bakışlar varken
Sessizliğimin bin katıyken konuşkanlığım
Gecenin karanlığına gözlerimi yatırmayı
Sus çivisini kendi dilime batırmayı
Kolay mı sanıyorsunuz?

Heybemde, binlerce bayram sabahı
Binlerce umut kuşu
Binlerce çocuk gülüşü saklıyken
Yazık ki onca saklı gülüşe rağmen
Gözyaşlarım haklıyken!
Ah! Bu heybeyi, keşke başka birisi taşısa
Demiyor muyum sanıyorsunuz?

Titremeyen dizleri, çökmemiş omuzları
Boş kalmamış elleriyle
Yüzüne bahar, gözlerine aşk-ı nar düşmüş biri…

Görmemiş olsa gördüklerimi
Yürüse, benim yürüyemediğim kadar
Uğrasa, uğranılmamış bütün kalplere
Adımı söylemeden dağıtsa içindekileri
Bir düş sana, bir gülüş sana, bir yaşamak sana diye…
Boşaltsa heybeyi
Ve gömse beni o heybenin içine
Ölür müyüm sanıyorsunuz?
Şimdi öldüğüm kadar!

İHSAN TURHAN